Małe rasy psów zawsze są na topie. Wiele osób marzy, bowiem o ślicznym niewielki pupilu, którego bez problemu można nosić na rękach, czy w torbie. Największą popularność mają oczywiście psy wyglądające jak cudne pluszowe zabawki. Szukasz małego, ślicznego psa do towarzystwa? Konieczne przeczytaj wszystko na temat – Maltańczyk charakterystyka i opis rasy. Jeszcze dziś sprawdź, do kogo pasuje Maltańczyk.
Maltańczyk charakterystyka i opis rasy – klasyfikacja FCI
Maltańczyk to bardzo stara rasa małych reprezentacyjnych piesków do towarzystwa. Rasa ta funkcjonuje też pod nazwami: Maltanase mana, Bichon Maltiase, Maltese. Zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowej Federacji Kynologicznej FCI, Maltańczyki zalicza się do grupy IX Psy ozdobne i do towarzystwa, a w jej obrębie do sekcji 1. Biszony i rasy pokrewne, nr wzorca 65. Data publikacji obowiązującego wzorca FCI to 27.11.1989 r. Rasa Maltańczyk nie podlega przy tym żadnym próbom pracy. Rasa wywodzi się z krajów środkowego obszaru Morza Śródziemnego, a jej krajem patronackim są Włochy. W American Kennel Club AKC Maltańczyka zalicza się natomiast do ras psów klasy Toy.
Powstanie i historia rasy
Choć może nie każdy o tym wie, ale Maltańczyki są jedną z najstarszych ras psów na świecie. Dokładni nie jest przy tym znane pochodzenie tych małych, białych piesków. Wiadomo jednak, że hodowano je już w starożytnym Egipcie, a także w starożytnej Grecji i Rzymie. Zdania są też podzielone, co nazwy tej rasy, która nie jest wcale bezspornie jednoznaczna z wyspą Maltą. Za czasów Arystotelesa, w starożytnej Grecji Maltańczyk był nazywany „Melitaei Catelli”. Natomiast filozof Arystoteles (384-322 p.n.e.) pisał o tej rasie małych piesków, określając je łacińską nazwą „Canes Melitenses”. Uważa się, że przymiotnik „maltański” pochodzi natomiast od semickiego słowa „malat”, które oznacza „przystań” lub „azyl”. Ponadto obecnie uznaje się, że rasa Maltańczyk pochodzi faktycznie z wyspy o nazwie Meleda, położonej na Morzu Śródziemnym, którą mylnie uznano za Maltę i stąd nazwa tego psa. Kalimachos w 230 p.n.e. pisał tymczasem o tej wyspie, nazywając ją Melitaeus.
Inny starożytny uczony, geograf i poeta Strabon pisał z kolei w I stuleciu n.e., że psy omawianej rasy zamieszkiwały też jednak i faktyczną Maltę, która z kolei była wtedy nazywana Melita. Również w nazwach wielu nadmorskich miejscowości pojawia się słowo „Malta” – m.in. w przypadku sycylijskiego miasta Melita, czy nadadriatyckiej wyspy Méléda. Tak czy inaczej, piesek Maltańczyk pewne związki z wyspą Maltą posiada, choć prawdopodobnie wcale z niej nie pochodzi. Przodkowie obecnego Maltańczyka byli hodowani w portach i nadmorskich miastach środkowego obszaru Morza Śródziemnego. Wykorzystywano je do polowań na myszy i szczury w domach, sklepach oraz portowych składach i ładowniach. PSy te były również ulubionym towarzystwem bogatych rzymskich matron. Później w epoce renesansu Maltańczyki były częstym motywem, obecnym w ówczesnym malarstwie, towarzysząc na obrazach portretowych pięknym kobietom z wyższych sfer.
Wygląd ogólny, pokrój Maltańczyka
Maltańczyki to psy niewielkich gabarytów i dosyć o wydłużonym ciele, okryte bardzo długą, białą szatą. Głowę noszą uniesioną dumnie i dystyngowanie. Mają przez to bardzo elegancki wygląd. Ich typ budowy jest określany jako brakoidalny. Długość ich tułowia przekracza o ok. 38% wysokość w kłębie. Wysokość w kłębie wynosi natomiast w granicach 21-25 cm u psów i 20-23 cm u suk, przy masie ciała u obojga płci od 3 do 4 kg. Linia grzbietu jest prosta i zaczyna się delikatnym kłębem, a kończy niskoosadzonym (pomiędzy biodrami) i zakrzywionym ogonem. Klatka piersiowa u Maltańczyka jest bardzo szeroka i sięga poniżej łokci. Długość głowy Maltańczyka jest równa 6/11 wysokości w kłębie. Czaszka tych piesków jest natomiast nieco dłuższa niż kufa, natomiast jej długość jest identyczna, jak szerokość kości jarzmowej. Uszy są niemal idealnie trójkątne i przylegają klapnięte do boków głowy. Ich długość stanowi średnio trzykrotność szerokości. Przednie łapki Maltańczyka całkowicie przylegają do tułowia i są ustawione prosto oraz równolegle do siebie. Tylne łapy mają natomiast mocniejszy kościec. Są do tego ustawione równolegle do siebie oraz pionowo od końca zadu do podłoża, na widoku z tyłu.
Maltańczyk charakterystyka i opis rasy – szata i umaszczenie
Maltańczyki słyną ze swojej olśniewająco białej sierści. Podstawowym umaszczeniem tej rasy jest bowiem śnieżna biel, ewentualnie kolor kości słoniowej (maść dopuszczalna). Włos jest przy tym całkiem prosty i obfity (gęsta sierść), miękki i jedwabisty, a do tego jednolity w dotyku. Sierść jest też bardzo długa na całym ciele, bez jakichkolwiek śladów fal, loków, skrętów. Taka sierść to obowiązek każdego właściciela, na co dzień, a w szczególności na wystawę psów rasowych. Włos u Maltańczyków niemal wcale nie jest gubiony, co jest wielkim plusem.
Chód i ruch. Chód Maltańczyka jest równomierny i delikatnie muskający podłoże. Pieski te mają się do tego poruszać swobodnie oraz bardzo szybkimi i krótkimi krokami idąc w truchcie.
Zachowanie i charakter Maltańczyka
Maltańczyki są uważane za pieski o wspaniałym charakterze. Są bardzo inteligentne i łagodne, a do tego żywe, towarzyskie i czułe. Maltańczyk jest też psiakiem łatwym do ułożenia i szkolenia (szybko się uczy). Pieski te posiadają też wysoki stopień posłuszeństwa. Maltańczyki nie mogą mieszkać na zewnątrz, ponieważ to typowe domowe pupile-maskotki. Mimo całej swojej ozdobności, nie są to jednak pieski, które większość czasu lubią spędzać w domu na kanapie. Maltańczyki są bardzo energiczne i ruchliwe, choć nie potrzebują bardzo aktywnych i obfitych form ruchu, jak np. małe teriery.
Lubią jednak zabawę i można je angażować np. do agility. Jak zaznaczają specjaliści – „z Maltańczykiem lepiej wybrać się na spacer, podczas którego pies będzie mógł eksplorować teren, niż zabrać go na jogging”. Warto też wiedzieć, że Maltańczyki nie nadają się do pilnowania mieszkania, ponieważ w swojej wrodzonej łagodności i radosnym usposobieniu, dobrze tolerują nieznane osoby i nie są wobec nich agresywne. Przyszły właściciel Maltańczyka musi mieć również świadomość, że pieski tej bardzo starej rasy od dawien blisko towarzyszyły ludziom, dlatego bardzo przywiązują się i są wierne swoim opiekunom. Niestety przez to często źle znoszą samotność (pozostawanie samemu w domu). Mogą przez to stwarzać problemy. Ogólnie jednak Maltańczyki są świetnymi psami towarzyszącymi.
Pielęgnacja Maltańczyka
Maltańczyki wymagają regularnej i starannej pielęgnacji oraz odpowiedniej diety. Ich sierść stale rośnie, więc sporadycznie, w przypadku zaniedbania i skołtunienia sierści lub przy chorobie skóry, trzeba je strzyc. Normalnie Maltańczyk powinien nosić natomiast śliczne, nieskazitelnie białe i długie futerko. Pieski te nie linieją przy tym, co jest bardzo wygodne w mieszkaniu. Wymagają jednak codziennego czesania i szczotkowania włosa. Należy też uważać i eliminować wszelkie zażółcenia i zabrudzenia jego śnieżnej bieli. Maltańczyk musi być pod tym względem szczególnie idealnie wypielęgnowany na wystawę psów rasowych. Do podkreślania bieli sierści często używa się wtedy specjalne psie kosmetyki, w tym biały puder. Jak u wszystkich psiaków, także Maltańczykom regularnie sprawdza się też stan czystości uszu, oczu, zębów i pazurków.
Imponująca długowieczność i dobre zdrowie Maltańczyka
Maltańczyki są też pieskami podziwianymi za długowieczność. Średnia długość życia wynosi bowiem u nich w granicach 14 do 16 lat. Skąd taki wiek? Wszystko dzięki temu, że rasa ta kształtowała się przez tysiąclecia, więc selekcja naturalna miała wyjątkowo długi czas, by wystarczająco umocnić jej genotyp. Inne rasy istnieją zwykle zaledwie od kilkudziesięciu lub kilkuset lat, są więc jeszcze zbyt homogeniczne i wsobne genetycznie, co z kolei nie sprzyja ich zdrowiu i kondycji (są przez to często obarczone np. chorobami dziedzicznymi związanymi z rasą). Dzięki dobremu genotypowi, Maltańczyki nie mają więc wielu chorób, które można by przypisać do tej rasy.
Wśród ich słabych punktów wymienia się w zasadzie tylko problemy z zębami. Podobnie jak i inne małe rasy psów, Maltańczyki też mają, bowiem zwiększoną tendencję do odkładania się kamienia nazębnego i w efekcie szybszego psucia się zębów (powstająca płytka nazębna ulega z czasem przekształceniu w kamień nazębny). Maltańczyki są, więc bardziej podatne na schorzenia jamy ustnej. Jeśli stosuje się jednak odpowiednią dietę, to Maltańczyk nie tylko będzie miał piękną sierść, ale też będzie ona sprzyjała jego zdrowej higienie jamy ustnej.
Cena Maltańczyka waha się od 3000 tys. złotych do 8000 tys złotych (linia koreańska) (źródło allegro, alegratka)
