Czas, by powiedzieć to wprost: w Polsce panuje prawdziwy boom na hodowlę koni. Jak grzyby po deszczu wyrastają nowe stadniny, obok tych z długą tradycją, chociażby w Janowie Podlaskim czy Michałowie. O ile dawniej, hodowla najczęściej związana była z funkcjami użytkowymi konkretnych ras, o tyle dziś, pasjonaci hodują konie dla przyjemności. Tego artykuł dowiecie się, jakie rasy koni hodowanych w Polsce cieszą się największą popularnością i gdzie można znaleźć najważniejsze hodowle poszczególnych ras. W naszym kraju, hodowane są nie tylko rodzime rasy, ale także konie egzotyczne, które swe korzenie mają na dalekim wschodzie. Warto wiedzieć nie tylko, jakie konie hoduje się w Polsce, ale również poznać ich krótką charakterystykę. Pomoże to zrozumieć fenomen hodowli koni, która w Polsce przezywa kolejną młodość.
Rasy koni hodowanych w Polsce
Zasadniczo, konie hodowane w Polsce, możemy podzielić na przedstawicieli ras pełnej krwi oraz konie półkrwi. Te drugie stanowią w naszym kraju większość. W przypadku koni półkrwi, jedno z rodziców należy do danej rasy, drugie – niekoniecznie. Konie pełnej krwi są końmi po dwojgu rasowych rodzicach. Poniżej prezentujemy najpopularniejsze rasy koni hodowanych w Polsce.
Koń czystej krwi arabskiej
Konie czystej krwi arabskiej uchodzą za jedną z najszlachetniejszych ras koni na świecie. Historia ich hodowli jest długa i niezwykle bogata, a popularność „arabów” sprawia, że znajdziemy je niemal w każdym zakątku świata. Konie arabskie wykorzystywane były często do uszlachetniania innych ras, ze względu na swoje liczne walory. Nie każdy wie, że araby w Polsce mają spory wkład w powstanie innych, rodzimych ras. Ich udział w powstaniu rasy małopolskiej czy wielkopolskiej, jest nieoceniony. Pożądane cechy koni arabskich to m.in.:
• harmonijna budowa i dobre umięśnienie,
• unikatowa uroda i łagodny charakter,
• siła i duża wytrzymałość,
• dobra przemiana materii,
• płodność na bardzo wysokim poziomie.
Konie arabskie charakteryzuje mała i sucha głowa zawieszona na cienkiej, długiej i umięśnionej szyi. Skóra jest delikatna i cienka, a kolor włosia na grzywie i ogonie zawsze jest taki sam. Konie arabskie mają średniej wielkości zad i wysoko zawieszony ogon. Początki hodowli arabów w naszym kraju to okres XVIII wieku, kiedy do Polski sprowadzone zostały pierwsze klacze tej rasy. Dziś, hodowla arabów obejmuje swoim zasięgiem różne rejony kraju. Nie brakuje ich w największych i najsłynniejszych rodzimych stadninach: w Michałowie, Janowie Podlaskim czy w Białce.
Koń pełnej krwi angielskiej
Kolejna rasa konia, choć nie rodzima, to niezwykle popularna w naszym kraju. Konie pełnej krwi angielskiej, podobnie jak konie arabskie, również znajdziemy w stadninach na całym świecie. Ich niezwykle ważną cechą jest siła i przede wszystkim, duża szybkość. Konie te najlepiej radzą sobie w wyścigach konnych. Brytyjczycy zapisali się w historii świata wielokrotnie, jednak jest to naród, który bez dwóch zdań, potrafi hodować konie.
Wysokie i smukłe konie pełnej krwi angielskiej, łączą w sobie mocną budowę oraz duża elegancję, dzięki czemu są tak unikatowe. Prosta, długa i doskonale umięśniona szyja to ich zna rozpoznawczy. Podobnie jak długie, smukłe i silne nogi. Z uwagi na swoje wyścigowe przeznaczenie, nie charakteryzują się przesadnie atletyczną budową. Klatka piersiowa o niezbyt dużej szerokości, krótki grzbiet i niezbyt długa grzywa. Konie angielskie tradycyjne utrzymywane były na dworach królewskich, nie tylko w Wielkiej Brytanii.
Powyższe rasy koni hodowanych w Polsce, nie należą do naszych rodzimych ras. Poniżej przedstawiamy już tylko konie, których historia jest nierozerwalnie złączona z ziemiami nad Wisłą.
Polski koń zimnokrwisty
Od koni zimnokrwistych rozpoczynamy nieprzypadkowo. Przedstawiciele tych ras stanowią bowiem aż 60% całego pogłowia koni w Polsce. Co ciekawe, rasa ta wykształciła kilka odmian, w zależności od terenów, na których mieściły się hodowle. Wśród polskich koni zimnokrwistych, wyróżniamy następujące odmiany:
• koń lidzbarski,
• koń sztumski,
• koń sokólski,
• koń łowicko-sochaczewski.
Wygląd poszczególnych odmian koni zimnokrwistych nieco różni się od siebie. Jednak łączy je znacznie więcej. Przede wszystkim, są to duże i silne konie, o dość surowej, ale atletycznej budowie. Ich przeznaczeniem było wykorzystanie do prac polowych i przemysłowych. Konie te, z uwagi na swą siłę, wykorzystywane były jako konie pociągowe. Współcześnie, z uwagi rozwój mechanizacji, te zimnokrwiste rasy koni hodowanych w Polsce, wykorzystywane są w celach takich jak: turystyka, hipoterapia oraz szeroko rozumiana rekreacja. Może spotkać je także przy pracy w lesie. Konie zimnokrwiste uszlachetniane były najczęściej ogierami ardeńskimi oraz końmi belgijskimi. Było to możliwe dzięki odbywającym się w północnej Polsce targom konnym, na które ściągali zagraniczni kupcy. Kontakty z nimi pozwalały na uszlachetnianie rodzimych koni zimnokrwistych. Obecnie, konie zimnokrwiste hodowane są w państwowej stadninie w Nowych Jankowicach, a także w licznych stadninach i hodowlach prywatnych.
Koń małopolski
Konie małopolskie, to przykład na to, że rasy koni hodowanych w Polsce mogą prezentować się elegancko i szlachetnie. Niewątpliwie, wynika to z faktu, że rasa ta często była uszlachetniana ogierami czystej krwi arabskiej. Są to konie gorącokrwiste, a ich hodowla ma swoje początki w XVII wieku. Opisując konie hodowane w Polsce nie sposób tej rasy pominąć. Znajdziemy ją w każdym zestawieniu i charakterystyce polskich ras koni. Wyróżnia się kilka odmian tej rasy na terenie kraju, a najpopularniejsze to: kielecka, lubelska i sądecka. Z biegiem lat, różnice pomiędzy poszczególnymi odmianami koni małopolskich, zacierały się. Charakteryzują się one wzrostem ok. 160 cm. Długa szyja i mocny grzbiet to ich znaki rozpoznawcze. Podobnie jak przyjazne usposobienie oraz wszechstronne zastosowanie. Konie te, doskonale sprawdzają się w celach rekreacyjnych, sportowych, terapeutycznych. Nadają się także do jazdy wierzchem. Konie małopolskie znajdziemy praktycznie we wszystkich najpopularniejszych stadninach państwowych oraz w wielu prywatnych hodowlach.
Koń wielkopolski
Gorącokrwiste konie, mające w sobie geny koni wschodniopruskich, gryfów pomorskich i koni hanowerskich. Początkowo, koń wielkopolski hodowany był w celach pociągowych, z uwagi na swoją mocną sylwetkę i dużą siłę. Jednak z czasem, hodowla koni wielkopolskich skierowana została na wszechstronny użytek.
Koń śląski
Koń śląski to kolejna rasa koni gorącokrwistych. Pierwsze hodowle tej rasy koni hodowanych w Polsce znaleźć można było już w XIX wieku, choć dopiero minione stulecie zaowocowało wzrostem popularności koni śląskich. Konie te, z uwagi na fakt iż hodowane były głównie w celach pociągowych, charakteryzuj się silną i masywną sylwetką. Uszlachetniane przez ogiery oldenburskie oraz fryzyjskie, doskonale sprawdzają się w sporcie jeździeckim. Mają bardzo łagodny charakter.
[…] fryzyjski to obecnie jedna z bardziej modnych ras koni. Jego kupno stanowi sporą inwestycję, która należy dobrze przemyśleć, zorganizować i […]
[…] Związek Hodowlany FPS. Opisuje on konia i potwierdza jego wpis do Ksiąg Stadnych. Najlepsze konie obowiązkowo posiadają przy tym wpis do holenderskiej Księgi Głównej Rasy. Nie ma odrębnej […]
[…] one za niezwykle spokojne i przyjazne człowiekowi. Warto poświęcić kilka słów najstarszej rasie koni zimnokrwistych, które zostały udomowione. Rasą tą jest koń belgijski – znany i cieszący się uznaniem na […]